Την ελευθερία μας για να αγοράσουμε κάποιο αγαθό την θεωρούμε δεδομένη. Δυστυχώς δεν ειναι πια δεδομένη η ελευθερία μας να το επισκευάσουμε, να πειραματιστούμε με αυτό, να το ανακυκλώσουμε, να το χρησιμοποιήσουμε σε οποιαδήποτε συσκευή για οποιοδήποτε αλλο σκοπό, να το δανείσουμε η να το χαρίσουμε.

Κάθε χρόνο όλο και περισσότερες ηλεκτρονικές συσκευές συνδέονται στο Διαδίκτυο από ιδιωτικά, δημόσια ή επιχειρηματικά περιβάλλοντα. Πολλές από αυτές τις συσκευές χρειάζονται περισσότερη ενέργεια και φυσικούς πόρους για να παραχθούν από όση ενέργεια καταναλώνουν κατά τη συνολική χρήση τους. Και πάρα πολλές από αυτές τις συσκευές πετιούνται και δεν μπορούν να επισκευαστούν μόνο και μόνο επειδή το λογισμικό τους ή υπηρεσία στην οποία συνδέονται, σταματά να λειτουργεί ή δεν ενημερώνεται πλέον.

Με ποιους τρόπους μας εμποδίζουν να τα επισκευάσουμε?
Η νέα οδηγία της ΕΕ για τον οικολογικό σχεδιασμό μπορεί να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια?
*Γιατί το Ελεύθερο Λογισμικό και τα ανοιχτά πρότυπα είναι η λύση για πιο βιώσιμη χρήση των πόρων και μας δίνει πλήρη τον έλεγχο του αγαθού που αγοράσαμε?